Dekalog „wolontariusza chrześcijańskiego”

Jako wolontariusze Caritas pomagamy wszystkim potrzebującym, niezależnie od ich wyznania czy poglądów społeczno-politycznych.  Jednak nas, jako wolontariuszy chrześcijańskich, powinna charakteryzować postawa, którą opisał w „Dekalogu wolontariusza chrześcijańskiego” bp Jan Chrapek:

• Działając w imieniu Kościoła, wolontariusz chrześcijański utożsamia się z Kościołem, jego celami, formami działań oraz środkami realizacji tych celów.
• Nie pomniejszając znaczenia motywacji naturalnej, humanistycznej, wolontariusz chrześcijański stara się stale pogłębiać swoją motywację duchowo-religijną.
• Wolontariusz chrześcijański odznacza się gotowocią służenia ludziom na wzór Chrystusa, który „nie przyszedł, by Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mk 10,45).
• Będąc często sam ubogi, wolontariusz chrześcijański dzieli się z innymi przede wszystkim miłością na wzór Chrystusa, który ubogacił świat nie dobrami materialnymi, lecz bogactwem miłości (por. 2 Kor 8,9).
• Wolontariusz realizuje apostolat kościoła, gdy przez uczynki miłości i miłosierdzia uczy innych chrześcijan współczucia i wielkodusznego wspomagania potrzebujących.
• W osobie wspomagającej wolontariusz chrześcijański widzi samego Chrystusa, który utożsamia się z każdym potrzebującym (Mt 25,35-36.42-43).
• Wolontariusz chrześcijański pamięta, że miłość czynna jest najpełniejszą drogą do życia wiecznego, ponieważ „miłość nigdy nie ustaje” (1 Kor 13,8).
• Wolontariusz jest rzecznikiem, propagatorem i budowniczym Królestwa Chrystusowego na ziemi – królestwa miłości, sprawiedliwości i pokoju (KK 36).
• Podstawowym kryterium wartościowania wolontariusza jest osobowa godność i wielkość powołania bożego, jakim każdy człowiek został obdarowany.
• Wolontariusz chrześcijański jest otwarty i wrażliwy na wszelkie potrzeby bliźnich, ze szczególnym szacunkiem i miłością odnosi się zwłaszcza do ludzi poniżonych z powodu nędzy.
• Z szacunkiem i miłością odnosi się wolontariusz do ludzi o odmiennych poglądach, zwłaszcza tych, którzy „bez własnej winy, nie znając Ewangelii Chrystusowej i Kościoła Chrystusowego, szczerym sercem szukają Boga” (KK 16).
• Wolontariusz chrześcijański nie oczekuje za swoją pracę innej zapłaty, jak tylko wiecznej nagrody w niebie, w myśl słów Chrystusa: „Kto wam poda kubek wody do picia, nie utraci swojej nagrody” (Mt 9,41).